دوستِ خوبِ من، در طولِ مدتی که خداوند و منجی ما عیسی مسیح بر روی این کرهٔ زمین زندگی میکرد، با روش‌های زندگی و نحوهٔ رفتارِ مردم جامعهٔ خود هماهنگ و سازگار نبود.
اگر چه عیسی مسیح تمامی قوانین و اصولِ واقعی خداوند را کاملا و دقیقا اطاعت و اجرا می‌‌نمود، اما او با رهبرانِ مذهبی قومِ یهود هیچگونه سازش و سازگاری نداشت.
رهبرانِ مذهبی قوم یهود در زمانی که عیسی مسیح بر روی این کرهٔ زمین زندگی میکرد، سعی در سلطه و حکمرانی خود خواهانه بر مردمِ قومِ یهود داشتند.
رهبرانِ مذهبی قوم یهود، برای تسلط داشتن و حکمرانی بر اونها بنا بر خواستِ انسانی خودشون، قوانینِ من در آوردی بسیاری را ابدع و بر اونها تحمیل نموده بودند.
فشارِ زیاد و بیهودهٔ قوانینِ من در آوردی رهبرانِ مذهبی قومِ یهود، موجب شده بود تا اونها همیشه در خودشون احساس عجز و نا توانی از اطاعتِ از خداوند را داشته باشند.
اجرای قوانین بسیارِ من در آوردی رهبرانِ قومِ یهود، همچنین موجب شده بود تا مردم در خستگی، کلافگی و نا رضایتی از زندگی روحانی خودشون زندگی را بسر ببرند.
جبرِ اجرای قوانینِ بسیار و من در آوردی رهبرانِ مذهبی قومِ یهود، موجب شده بود تا دیگه مردم وقت برای شناخت از یگانه خدای واقعی را نداشته باشند.
مردمِ قومِ یهود، در زیرِ فشار اجرای مراسمِ مذهبی بیهوده روز و شبِ خود را سپری می‌‌کردند، بدونِ اینکه شناختِ صحیحی از خداوند داشته باشند چه برسه به این که با او رابطه شخصی و صمیمی هم داشته باشند.
در یک چنین شرایطی، خداوند عیسی مسیح در بدنِ انسانی در میان اونها زندگی میکرد.
تحملِ این شرایط برای عیسی مسیح که بهتر از هر کسی خداوند و قوانینِ الهی او را می‌‌شناخت، بسیاد دشوار بود.
عیسی مسیح، خدای در جسمِ انسانی ظاهر شده، خوب می‌‌دونست که این قوانین بیهودهٔ مذهبی، ساخته و پرداختهٔ ذهنِ انسانهأیی خود خواه هستند که برای زیر فرمان نگه داشتنِ مردم قوم یهود بر اونها تحمیل شده.
از طرفی دیگر، رهبرانِ مذهبی قومِ یهود نیز آگاه بودند که عیسی مسیح با این طرزِ رفتار خود خواهانه و ظالمانهٔ اونها مخالفه و او هرگز از خواستهٔ اونها اطاعت نخواهد نمود.
به همین دلیل، در تمامی طولِ زندگی زمینی عیسی مسیح، بین او و رهبرانِ مذهبی قوم یهود یک تنشِ شدید وجود داشت.
به طور خلاصه، رهبرانِ مذهبی قومِ یهود می‌‌خواستند تا بر مردم حکومت کنند و برای رسیدن به این هدفِ خودشون، آداب و رسوم زیادی را هر روزه درست می‌‌کردند و از مردم می‌‌خواستند تا اونها را دقیقا اجرا کنند.
اما عیسی مسیح آمده بود تا مردم را با خدای یگانهٔ واقعی آشنا کنه.
عیسی مسیح آمده بود تا به اونها یاد بده چطور می‌‌تونند خدای یگانهٔ واقعی را بشناسند، با قوانینِ واقعی او آشنا بشند و با او، رابطه‌ای شخصی داشته باشند.
مخالفتِ شدیدِ عیسی مسیح نسبت به شرایطِ بغرنجی که رهبرانِ مذهبی قومِ یهود برای مردم بوجود آورده بودند، پیوسته توسطِ گفته‌های وی، به گوشِ اونها می‌‌رسید.
یک نمونهٔ بارزِ بیانِ مخالفتِ عیسی مسیح از شرایطِ تحمیل شده بر مردمِ قومِ یهود از طرفِ رهبرانِ مذهبی را در سخنانِ وی که به، “موعظهٔ سر کوه” معرف شده در کلامِ خدا می‌‌بینیم.
عیسی مسیح گفته‌های خودش را در متنی که به، “موعظهٔ بر سر کوه” شناخته شده با بیانی تکان دهنده آغاز میکنه.
عیسی مسیح در انجیلِ متی ۵: ۳ میفرماید: ۳ خوشابحال آنان که نیاز خود را به خدا احساس میکنند، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است. آمین!
دوستِ خوبِ من، وقتی عیسی مسیح میفرماید؛ “خوشا به حالِ کسانی که نیازِ خود را به خدا احساس میکنند”، وی داره منظورِ خاص و بسیار مهمی را اعلان میکنه.
نیاز به خدا، یعنی اینکه شخص کاملا برای همه چیزِ خود، فقط به خداوند متکی هست و اطمینان داره!
این فرمایشِ عیسی مسیح بعد از گذشتِ بیشتر از دو هزار سال، هنوز هم با اونچه فرهنگِ جامعه‌های امروزی ما سعی دارند به ما تحمیل کنند هماهنگی و سازگاری نداره.
فرهنگِ جامعه‌های امروزی ما، سعی دارند به ما بقبولانند تا فقط به خودمون متکی باشیم و نه به خداوند.
فرهنگِ جامعه‌های امروزی ما، به ما میگند، هرگز خودت را یک انسانِ ضعیف و ناتوانی نشون نده.
عزیزان، برای بسیاری از ما دیگه عادت شده تا در غرور و خود خواهی، فقط به توان، درک و حکمتِ محدودِ انسانی خودمون متکی باشیم و نه به خداوندِ دانای مطلق و قادرِ مطلق.
دوستِ خوبِ من، ما ایمانداران به عیسی مسیح باید فروتن باشیم!
ما باید در فروتنی، با شناختِ صحیح از محدویتِ انسانی خودمون، بپذیریم و اعتراف کنیم که ما برای همه چیز کاملا به خداوند نیازمندیم.
ما بدونِ کمکِ خداوند، قادر به انجامِ هیچ کاری که ارزشِ ابدی داشته باشه نیستیم.
دوستِ خوبِ من، در ادامهٔ این مطالعه در کلامِ خدا، به معرفی و شناختِ سه دلیلِ اصلی که چرا ما به خداوند نیاز مندیم می‌‌پردازم.
۱ – اولا؛ هر انسانی به خداوند نیازمنده چون که؛ “هیچ کس نمی تونه بدونِ کمکِ خداوند، خودش را از اسارتِ گناه آزاد کنه و نجات را دریافت کنه!”
در کلامِ خدا در افسسیان ۲: ۸ – ۹ می‌‌خوانیم: ۸ بنابراین، در اثر بخشش رایگان و مهربانی خدا و توسط ایمانتان به مسیح است که نجات یافته‌اید؛ و این کار شما نیست، بلکه هدیه خداست. ۹ نجات نتیجه اعمال خوب ما نیست، از اینرو هیچکس نمی‌تواند به خود ببالد. آمین!
عزیزان، همهٔ انسانها گناهکارند و از خداوند بدور.
ما انسان معصوم و کاملا بی گناهی نداریم.
انسان برای آمرزشِ گناهانش و دریافتِ نجات، فقط به فیضِ خداوند نیازمنده!
انسان هرگز نمی تونه آمرزشِ گناهان و دریافتِ نجاتش را با اجرای مراسمِ مذهبی و یا سعی در انجامِ کار‌های ثواب بدست بیاره.
بله، تمامی انسانها نیاز به کمک و فیضِ خداوند دارند!
کسی که مغروره – کسی که فکر میکنه به خدا نیاز نداره، هرگز نمی پذیره که گناهکاره و نیاز به بخششِ خداوند داره.
کسی که مغروره – نیاز خودش به فیضِ خداوند را درک نمی کنه و به او نزدیک نمیشه.
کسی که مغروره و احساسِ نیاز به کمکِ خداوند را نداره، در این تصورِ غلط بسر می‌‌بره که، او خودش می‌‌تونه با انجامِ کار‌های به اصطلاح ثواب و دینی، آمرزشِ خداوند و نجات را بدست بیاره.
دوستِ خوبِ من، فروتنی ما، و پذیرشِ این واقعیت که ما، تنها با تکیه به توان و دانشِ محدود انسانی خودمان کاملا عاجز و نا توان از نجاتِ خودمان هستیم، ما را به سوی فیضِ خداوند هدایت میکنه تا ما با ایمان به عیسی مسیح فیضِ الهی خداوند را دریافت کنیم.
فقط ایمانِ قلبی ما به عیسی مسیح می‌‌تونه تاوانِ تمامی گناهان ما را کاملا بپردازه، ما را مقبولِ خداوند گرداند و به ما حیات ابدی در بهشت با خداوند عطا کنه!
۲ – دومین دلیلی که چرا ما به خداوند نیاز مندیم اینه که؛ “ما بدونِ کمکِ خداوند، به هیچ وجه قادر به زندگی پیروزمندانهٔ مسیحی نخواهیم بود!”
در کلامِ خدا، در ۱قرنتیان ۱: ۳۰ – ۳۱ می‌‌خوانیم: ۳۰ این خدا بود که شما را به مسیح عیسی پیوند داد و هم او بود که باعث شد مسیح حکمت ما شود و با فدا ساختن جان خود ما را پاک سازد و مقبول خدا گرداند. ۳۱ کتاب آسمانی نیز همین را میفرماید: «اگر کسی می‌خواهد به چیزی افتخار کند، به کاری که خداوند انجام داده است، افتخار کند.»
عزیزان، لطفا دقت کنید.
عدمِ کفایتِ روحانی ما با نجاتمان شروع یا تمام نمیشه؛ بله ما در سراسرِ عمرِ زمینی مون، عدمِ کفایتِ روحانی خواهیم داشت، و تنها خداونده که می‌‌تونه این نیازِ ما را بر آورده کنه!
یکی از مایوس کننده‌ترین تجربه‌ها برای هر شخصی اینه که؛ او سعی کنه تا فقط با اتکا به توانائی، دانش و حکمتِ محدودِ انسانی خودش زندگی مسیحی پیروزمندانه داشته باشه.
عزیزان، خداوند ما را برای دریافتِ نجات به سوی خودش نمی خونه تا بعد ما را رها کنه و بگه؛ حالا برو خودت به تنهأیی زندگی مسیحی پیروزمندانه داشته باش.
ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، برای قادر به زیستنِ زندگی مسیحی پیروزمندانه؛ باید هر لحظه از هر روزِ زندگیمون را، با خداوند زندگی کنیم!
خداوند و منجی ما عیسی مسیح در انجیلِ یوحنا ۱۵: ۵ میفرماید: ۵ «بله، من تاک هستم، شما نیز شاخه‌های من. هر که در من بماند و من نیز در او، میوه فراوان می‌دهد، چون جدا از من هیچ کاری از شما ساخته نیست. آمین!
بنا بر این، وقتی ما “فروتنانه، به عدمِ کفایتِ روحانی خودمون پی می‌‌بریم؛
وقتی ما به نیازِ خودمون برای هر چیزی به خداوند پی می‌‌بریم؛
وقتی ما با خداوند هر روزه زندگی میکنیم و از خواسته‌های او اطاعت، تنها اونوقته که خداوند بار سنگینِ تقلای بیهودهٔ ما را برای برخورداری از یک زندگی پیروزمندانهٔ مسیحی با اتکا به خودمان، از ما بر می‌‌داره.
عزیزان، ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، از موهبتِ عالی داشتنِ روح القدس در خود برخورداریم.
روح القدس، روح مقدسِ خداوند در ما، در تمامی مراحلِ عمرمون به ما کمک میکنه تا ما قادر به برخورداری از زندگی مسیحی پیروزمندانه باشیم.
روح القدس به ما کمک میکنه تا کلامِ خدا را درک کنیم.
روح القدس به ما کمک میکنه تا قادر به انجامِ خواستِ خداوند از خدا باشیم.
روح القدس به ما کمک میکنه تا زندگی پاکی داشته باشیم.
به همین خاطره که خداوند به ما امر میکنه تا در روح زندگی کنیم.
زندگی در روح بدین معناست که؛ ما تمامی جوانبِ زندگیمون را کاملا به روح القدس تسلیم کنیم و از هر خواستهٔ وی اطاعت کامل.
در کلامِ خدا، در غلاطیان ۵: ۲۵ می‌‌خوانیم: ۲۵ اگر اکنون با قدرت روح خدا زندگی میکنیم، لازم است که هدایت او را در تمام قسمت‌های زندگی خود بپذیریم. آمین!
۳ – سومین دلیلی که چرا ما به کمکِ خداوند نیازمندیم اینه که؛ “ما با اتکا به توان، دانش و حکمتِ محدودِ انسانی خودمون، برای خدمتِ به خداوند قابلیت و صلاحیت نداریم!”
مطالعهٔ کلامِ خدا در ۲قرنتیان ۳: ۴ – ۶ به درکِ صحیح از این نکتهٔ مهم کمک میکنه.
۴ اما اگر جرات میکنیم که چنین ادعاهایی درباره خودمان بکنیم، علتش اینست که بوسیله مسیح به خدا اعتماد کامل داریم که او ما را یاری می‌دهد تا بتوانیم به ادعاهایمان نیز عمل کنیم؛ ۵ در غیر اینصورت قادر نخواهیم بود با تکیه به نیروی خود، کار با ارزشی برای خدا انجام دهیم، چون قابلیتها و موفقیتهای ما از خداست. ۶ اوست که ما را توانایی بخشیده تا به مردم اعلام نماییم که خدا برای نجات بشر، عهد و پیمان جدیدی فراهم کرده است. پیام و محتوای این پیمان جدید، این نیست که اگر کسی تمام قوانین خدا را اطاعت نکند می‌میرد؛ بلکه پیام اینست که روح خدا به انسان، زندگی و حیات می‌بخشد. مطابق پیمان قدیم، برای نجات می‌بایست همه احکام موسی را اطاعت کرد؛ و چون هیچکس نمی‌توانست تمام احکام را اجرا کند، پس همه محکوم به مرگ بودند. اما طبق این پیمان جدید، روح خدا به انسان حیات و زندگی واقعی می‌بخشد. آمین!
عزیزان، این فرمایش پولسِ رسول، یعنی شخصی هست که نویسندهٔ قسمِت اعظمِ عهدِ جدید در کلامِ خداست.
شخصی که ایمانداری بسیار قابل و وفادار به عیسی مسیح بود و این را با زندگی خودش به جهانیان ثابت نموده بود.
با این وجود، وقتی صحبت از خدمت به خداوند بود، پولس رسول به خوبی می‌‌دونست که تمامی موفقیت‌ها و دست آورد‌های او تا قبل از ایمانش به عیسی مسیح، هیچ ارزشی نداشتند.
به همین خاطر او در افسسیان ۳: ۳ – ۷ بیان میکنه: ۲و۳ همانطور که قبلاً در یکی از نامه‌هایم بطور مختصر اشاره کرده‌ام، بی شک می‌دانید که خدا این خدمت خاص را به من محول کرده تا فیض و لطف او را به شما غیر یهودیان اعلام نمایم. خدا خودش این راز را بر من آشکار ساخته و به من فرموده که لطف و مهربانی‌اش شامل حال شما غیر یهودیان نیز می‌گردد. ۴ این را می‌نویسم تا توضیح دهم که این راز چگونه بر من آشکار شد. ۵ در زمانهای گذشته خدا این راز را با قوم خود در میان نگذاشته بود، اما اکنون آن را بوسیله روح خود بر رسولان مقدس و انبیا خود مکشوف ساخته است. ۶ آن راز اینست که غیر یهودیان نیز مانند یهودیان در ارث عظیمی که متعلق به فرزندان خداست، شریکند؛ و هر دو دعوت شده‌اند تا جزو بدن مسیح یعنی کلیسا باشند. هر دو با ایمان آوردن به مسیح و به پیغام انجیل، وعده‌های خدا مبنی بر برکات عالی را دریافت می‌نمایند. ۷ خدا این فیض را به من داده است تا همه را از این نقشه آگاه سازم و برای انجام این رسالت، قدرت و توانایی لازم را نیز عطا کرده است. آمین!
عزیزان، پولسِ رسول هرگز مژدهٔ انجیلِ خداوند یعنی نجات هر شخص فقط در ایمانِ وی به عیسی مسیح را با روحی خود خواه و برتر از دیگران اعلان نفرمود.
بلکه وی، فقط در اطاعتِ از روحِ خدا و اتکاِ کامل به کمکِ او مژدهٔ انجیل را به جهانیان اعلان می‌‌فرمود.
پولس در این مورد در ۱قرنتیان ۲: ۱ – ۵ میفرماید: ۱ برادران عزیز، حتی نخستین بار که به نزد شما آمدم، وقتی پیام خدا را برای شما اعلام می‌کردم از کلمات مشکل ادبی و افکار فلسفی استفاده نکردم، ۲ زیرا قصد داشتم فقط و فقط درباره عیسی مسیح و مرگ او بر صلیب سخن بگویم. ۳ بنابراین، با ضعف و ترس و لرز بسیار نزد شما آمدم. ۴ پیام و سخنانم نیز بسیار ساده و خالی از حکمت انسانی بود، اما قدرت روح خدا در آن دیده می‌شد و ثابت میکرد که پیام من از جانب خداست. ۵ من عمدا چنین کردم، تا پایه ایمان شما بر قدرت خدا باشد، نه بر حکمت انسان. آمین!
دوستِ خوبِ من، این روشِ درستی هست که من و شما هم باید مطابق با آن خداوندمان را خدمت کنیم.
هر شخصی ممکنه بتونه با خواست و توانِ انسانی خودش برای مدتی اعمالی را انجام بده و به ظاهر نشون بده که داره خداوند را خدمت میکنه.
اما خداوند دانای مطلق و قادر مطلقِ ما، به قلب و نیتِ هر شخص نگاه میکنه و مطابق با اون قلب و نیت به شخص برای خدمتِ به خود و برخورداری وی از یک زندگی مسیحی پیروزمندانه کمک میکنه.
ما برای اینکه خدمتمون برای خداوند به نتیجه برسه و در عینِ حال از آرامشِ او نیز برخوردار باشیم، نیاز به همکاری لحظه به لحظه با خودِ او داریم.
پذیرشِ واقعیتِ ناکفایتی ما، در واقع یک نوع برکت برای ماست!
چون که این موجب میشه تا ما نیازمون به خداوند را بهتر درک کنیم و فقط به خودِ وی اتکا داشته باشیم.
اونچه که خداوند می‌‌تونه توسطِ یک ایماندارِ فروتن که فقط به او برای همه چیز اتکا داره به ثمر برسونه، محدودیتی نداره.
دوستِ خوبِ من، اگر چه آگاهی و اعترافِ فروتنانهٔ ما به نا کفایتی روحانی خودمون با اونچه که فرهنگِ جامعه‌های ما امروزه به ما میگند سازگاری نداره، ولی برای زندگی روحانی موفقِ ما فوق العاده با اهمیته!
وقتی ما درک میکنیم و می‌‌پذیریم که برای همه چیز به خداوند نیازمندیم؛ حسِ فروتنی در ما بوجود میاد و اونوقت خداوند می‌‌تونه در و توسطِ ما عمل کنه.
وقتی ما نیازِ خودمون برای همه چیز را به خداوند بپذیریم و فقط به او اتکا داشته باشیم؛ اونوقت وجودِ ما از آرامش، خوشی الهی و قناعت او مملو میشه.
وقتی ما نیازِ خودمون برای همه چیز را به خداوند بپذیریم و فقط به او اتکا داشته باشیم؛ دیگه لازم نیست در تقلای بیهوده عمرِ خودمون را به هدر بدیم و مدام در نگرانی و اضطراب بسر ببریم.
وقتی ما نیازِ خودمون برای همه چیز را به خداوند بپذیریم و فقط به او اتکا داشته باشیم؛ ما در خداوند آرام می‌‌گیریم و اطمینان می‌‌یابیم که او قادره تا تمامی گناهان ما را ببخشه، ما را نجات بده، ما را تقدیس کنه و هر کاری را که خواستهٔ خودِ اوست، در و توسطِ ما انجام بده.
دوستِ خوبِ من، اجازه بدید شما را تشویق کنم، تا نیازِ خودتون برای همه چیز فقط به خداوند را امروز بشناسید و فروتنانه بپذیرید.
خداوند بیشتر از اونچه که شما بتونید تصور کنید دوستتون داره و می‌‌خواد با شما باشه و در انجامِ خواسته‌های الهیش همکار.
بنا بر این، دعوتِ خداوند را در همین لحظه از او بپذیر و به تمامی تقلا‌های بیهوده، پریشانی و نا رضایتی‌های خودتان پایان بدید.
به یاد داشته باشید که هیچ کدام از ما، بدونِ حضورِ خداوند با خود و کمک و هدایتِ او، قادر به انجامِ هیچ کاری نیستیم.
عزیزن، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او گفتگو کنیم.
خداوند از تو سپاسگزارم که امروز به من درسِ تازه‌ای یاد دادی.
از تو سپاسگزارم که به من یاد دادی تا برای همه چیز فقط به تو اتکاِ کامل داشته باشم.
خداوند از تو سپاسگزارم که مرا برای انجام ارادهٔ خاصِ خودت آفریده ای.
خداوند از تو سپاسگزارم که مرا در ایمانم به عیسی مسیح می‌‌بخشی و با روحِ مقدست روح القدس در من سکنا می‌‌گزینی.
خداوند من اعتراف می‌‌کنم که بدونِ کمک و هدایتِ الهی تو، قادر به انجام هیچ کاری نیستم.
خداوند من از تقلا‌های بیهودهٔ خودم دست بر می‌‌دارم و تمامی جوانب زندگیم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.
به قلب و زندگی من بیا و از وجود من، برای انجام ارادهٔ خاصِ خودت استفاده کن.
خداوند، من ایمان دارم که تو همیشه با من هستی، برای تمامی نیاز‌هایم مهیا می‌‌فرمایی، و به من کمک می‌‌کنی تا در آرامش، خوشی و قناعت، زندگی مسیحی پیروزمندانه‌ای برای جلالِ نامِ تو داشته باشم.
دوستتت دارم خداوند، از تو ممنونم که تو هم مرا دوست داری و مایلی تا برای انجامِ خواسته‌هایت با من دوست و همکار باشی.
من تمامی این درخواست‌هایم را در نام قدوسِ عیسی مسیح به تو تقدیم می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری