تشخیص نیکی خداوند – قسمت اول

مزمور ۳۱: ۱۹ – ۲۴

۱۹ رحمت تو بر ترسندگانت چه نیکوست؛ همه می‌دانند که تو چقدر نیکویی و آنهایی را که به تو توکّل می‌کنند حمایت می‌کنی.

۲۰ آنها را زیر سایه رحمت خود از دسیسه و حیله مردم حفظ می‌کنی و در نزد خود پناه می‌دهی. ۲۱ خداوند را ستایش می‌کنم، زیرا زمانی که در محاصره دشمنان بودم، محبّت سرشار خود را به من نشان داد. ۲۲ من می‌ترسیدم و فکر می‌کردم که او مرا از نظر انداخته است، امّا وقتی از او کمک خواستم، دعایم را مستجاب کرد. ۲۳ ای مؤمنین او، خداوند را دوست بدارید، زیرا خداوند مؤمنین را حفظ می‌کند، امّا متکبّران را به سزای کارهایشان می‌رساند. ۲۴ ای کسانی که امیدتان به خداست، شجاع و قوی باشید.آمین.

عزیزان، این زیاد دشوار نیست که کسی بگویدخدا نیکوست، “زمانی که همه چیز بر وفق مراد وی پیش می‌‌رود.”

اما وقتی اوضاع و شرایط دلخواه زندگی به هم می‌‌ریزد و خواسته‌های شخصی، بدانگونه که از خداوند خواسته به وی داده نمیشوند، گفتن؛ “خدا نیکوست” برای او مشکل می‌‌شود.

دوست گرامی من، چون خداوند “قادر مطلق” و “دانای مطلق” است، بنا بر این؛ تنها او می‌‌تواند به درستی تعیین کند که چه ‌چیزی برای ما بهترین است و چه ‌چیزی مناسب ما فرزندان خانوادهٔ الهی او نیست.

عزیزان، نیکویی و مهربانی خدا در حق ما، تنها محدود به عطای سلامتی، پول و ثروت و برخورداری از روابط سالم اجتماعی نمی شوند.

بعضی از نیکویی‌های مناسبِ خداوند، در حکمت الهی او به گونه‌ای به ما داده می‌‌شوند در حالی که ما آنها را از وی نخواسته ایم.

اما خداوند در حکمت و دانش بی‌ پایان خود می‌‌داند که چه چیزی به بهترین نحو موجب تمرکز توجه کامل ما به او و رشدمان در ایمان به وی می‌‌گردد.

خداوند در نیکویی خود، بهترین را به ما می‌‌دهد یا در زندگی ما بوجود می‌‌آورد؛ “تا ما به زیستن در ارادهٔ مقدسی که او برای زیستن ما در آن ما را آفریده باز گردیم.”

دوستان، در قسمت اولِ مطالعه در مورد تشخیص نیکی خداوند، به شناخت دو تا از برکاتی که خداوند به ما عطا می‌‌فرماید تا در رشدِ ایمانمان به او و اطاعت در زیستن در ارادهٔ مقدسش به ما کمک کنند می‌‌پردازم.

۱ – یکی از نیکویی‌های خداوند به ما، “انضباط محبت آمیز اوست.”

خداوند ما را آفریده تا در نقشهٔ خاصی، برای اطاعت از ارادهٔ مقدّس او زندگی کنیم.

هنگامی که از او اطاعت نمی کنیم، و در پی ارضای خواسته‌های شخصی خود در زندگی باشیم و نه اطاعت از خواستهٔ پدر آسمانیمان، آنگاه او در محبت و حکمتِ پدرانه و الهیش، ما را انضباط می‌‌کند.

درست همان گونه که هر پدر زمینی، فرزند خود را در صورت نا اطاعتی از او انضباط می‌‌کند.

اگر چه هیچ کدام از ما انظباط خداوند را که اغلب دردناک و نا خوشایند هستند دوست نداریم، ولی این موجب می‌‌گردد تا ما به مسیر خواست خداوند برای زندگیمان بازگشت نموده و ارادهٔ او در زندگی ما و ملکوتش انجام پذیرد.

کلام خدا در عبرانیان ۱۲: ۱۱می‌‌فرماید:

۱۱ زمانی که تنبیه می‌شویم نه تنها برای ما خوش آیند نیست، بلکه دردناک است، اما بعدها کسانی که با چنین تنبیهی تأدیب شده‌اند از ثمرات آرامش یک زندگی پاک بهره‌مند می‌شوند‌. آمین.

۲ – دوّمین نیکویی خداوند در حق ما؛ “محدودیت‌های حکیمانهٔ است که برای زندگی ما قائل می‌‌شود.”

توجه بفرمأیید.

شیطان و این جهان سقوط نموده در گناه، برای انحراف توجّه ما از خداوند و خواست الهی او از ما، دائماً ما را وسوسه می‌‌کنند.

شیطان و این دنیای سقوط نموده در گناه، دائماً به طرق گوناگون به ما فشار می‌‌آورند، تا در جهتِ خلاف خواست خداوند پدر آسمانیمان از ما پیش رویم.

به طور مسلم، دنبال گفته‌های فریبندهٔ شیطان و در پی وسوسه‌های این دنیای سقوط نموده در گناه بودن، سر انجامی جز پشیمانی و تجربهٔ چشیدن رنج و عذابی جانکاه برای ما نخواهد داشت.

از آن بدتر این که، ما قادر به اطاعت از پدر آسمانیمان نبوده و ارادهٔ مقدّس او در زندگیمان به انجام نخواهد رسید.

خداوند، در نیکویی خود برای جلوگیری از پشیمانی و چشیدن درد، رنج و عذاب هایی که دنباله رویی از شیطان و این دنیای پر گناه برایمان به ارمغان خواهد آورد، برای ما محدودیت هایی قائل می‌‌گردد.

ما تصور می‌‌کنیم که نرسیدن به آنچه که از خداوند درخواست کرده ایم از جانب او ناعادلانه بوده و یا این که خداوند نیاز ما را نمی داند و علاقه‌ای به بر طرف نمودن آن ندارد.

این هم دروغ دیگری از طرف شیطان است که در گوش ما نجوا می‌‌کند.

خداوند گاهی چیز هایی را که از او درخواست می‌‌کنیم به ما نمیدهد، چون که می‌‌داند داشتن آن موجب خارج شدن ما از ارادهٔ او می‌‌گردد.

دوست من، این خیلی راحت است که ما ماهیتِ خداوند را در شرایط متفاوت خود، عجولانه و به اشتباه، قضاوت کنیم.

باید همیشه مواظب دروغ‌های شیطان باشیم و بدانیم که شرایط متفاوت و نیاز‌های گوناگون ما، ماهیتِ نیکوی خداوند را تغییر نمی دهند.

خداوند همیشه نیکوست!

هر چه را که خداوند به ما می‌‌دهد یا اجازهٔ انجامش را در زندگی ما می‌‌دهد، برای برکت ما و جلال نام اوست!

هر چه را که خداوند به ما نمی دهد یا اجازهٔ انجامش را نیز در زندگی ما نمی دهد، باز برای برکت ما و جلال نام خود اوست!

او همیشه بهترین را برای ما می‌‌خواهد و در زمان خود که بهترین است مهیا می‌‌فرماید.

براستی که چه پدر آسمانی نیکویی داریم.

در کلام او، مزمور ۳۴: ۸می‌‌خوانیم که:

۸ امتحان کنید و ببینید که خداوند چقدر نیکوست. خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌آورند. آمین.

دوست من، اگر امروز برای رسیدن به ‌چیزی با خدا قهر یا در ستیز هستی، فروتن شو، و به نیکویی او ایمان داشته باش.

آرامش عیسی مسیح همواره با شما.

کوروش باقری