آیات کلیدی؛ افسسیان ۴: ۲۹ – ۳۲
۲۹ یک کلمۀ زشت از دهانتان خارج نشود بلکه گفتار شما به موقع، خوب و سودمند باشد تا در نتیجۀ آن به شنوندگان فیضی برسد ۳۰ روحالقدس خدا را نرنجانید زیرا او مهر مالکیت خدا بر شماست و ضامن آمدن روزی است که در آن کاملا آزاد میشوید. ۳۱ از این پس دیگر هیچ نوع بغض و غیظ و خشم و داد و
فریاد و دشنام و نفرت را در میان خود راه ندهید. ۳۲ نسبت به یکدیگر مهربان و دلسوز باشید و چنان که خدا در شخص مسیح شما را بخشیده است شما نیز یکدیگر را ببخشید. آمین!
دوست گرامی من، معمولاً شما را چه چیزی زود عصبانی میکند؟
آیا کم اهمیّتترین اهانت یا بی توجهی به شما، موجبِ ناراحتی تان شده و شما را عصبانی میکند؟
یا این که دلیلِ عصبانی نمودن شما، باید یک موضوع ظاهراً بزرگ و مهمی باشد؟
به هر حال این مهم است که ما بدانیم؛ “خودِ عصبانیت گناه نیست!”
اکثرِ شخصیّتهای بارزِ نام برده شده در کلام خدا، منجمله عیسی مسیح، در مواقعی عصبانی شده اند.
بنابر این، درک میکنیم که، عصبانی شدن، همیشه اشتباه و یا گناه نیست!
ولی نباید فراموش کنیم که، واکنشِ ما -میتواند گناهکارانه باشد.
عزیزان، وقتی ما نسبت به عصبانیت، واکنشِ نا شایستهای نشان بدهیم، در آن صورت، زیانهای روحی – جسمی و احساسی جبران ناپذیری را بر خود و دیگران وارد میسازیم.
حال سوال اینجاست که؛ “پس ما چگونه باید با این احساسِ قدرتمند (عصبانیت) برخورد داشته باشیم به طریقی که، موجبِ رضایتِ خداوند باشد؟”
دوستان در این تعلیم، با کمکِ خداوند و استناد به کلام او، به پاسخ دادن به این سوال میپردازم.
***************************************************************************
مردم چگونه با عصبانیتِ خود کنار میآیند؟
دوستان – متاسفانه بیشترِ مردم، به صورتِ غیر اخلاقی و زیانبخشی با عصبانیت برخورد میکنند.
بیشترِ مردم، عصبانیتِ خود را سرکوب نموده و وجود آن را در خود حاشا میکنند.
عدّهای دیگر از مردم، سعی در جلو گیری از عصبانیت خود دارند.
به عبارتی دیگر، این اشخاص از وجودِ عصبانیت در خود مطمئن هستند، ولی برای حل و برطرف نمودن عصبانیتِ خود هیچ اقدامی نمی کنند.
عدّهای دیگر از مردم، بر عکسِ این رفتار میکنند.
آنها عصبانیتِ درون خود را به صورتِ طغیانهای خطرناکی، در عمل نشان میدهند.
معمولاً مردمی که از عصبانیتِ خود پیروی میکنند، با گفتنِ این که؛ خدا من را اینطور آفریده، و یا که، صبرِ من فیوز کوتاهی دارد، سعی در توجیه رفتار خشنِ خود میکنند.
دوست عزیز من، بنا بر آموزههای کلام خدا؛ “تنها برخوردِ خدا پسندانه و صحیح با عصبانیت – خویشتن داری با کمکِ روح القدس است!”
***************************************************************************
با عصبانیت چگونه برخورد کنیم؟
۱ – عصبانیتِ موجود در خود را اقرار کنید!
نادیده انگاشتن و یا حاشا کردنِ عصبانیتِ درون خود، فقط موجب میگردد که شما برای مدتِ طولانی تری عصبانی باقی بمانید.
زهرِ عصبانیتِ مانده در شما، تا زمانی که با آن برخوردِ صحیحی نکنید، بر روی شما و تمامی جوانبِ زندگیتان، تاثیرِ مخرب خواهد گذارد.
کسانی که در نگاه داشتنِ عصبانیت در خود سماجت به خرج میدهند، هرگز برکتِ کاملِ آرامش و خوشیِ که از داشتن رابطهای صمیمی با عیسی مسیح حاصل میگردد را، تجربه نخواهند نمود.
۲ – نوع و منبعِ عصبانیتِ درون خود را شناسأیی کنید!
در پی این باشید که در یابید، عصبانیتِ موجود در شما، از کجا – و چرا شروع شد.
اگر منبعِ عصبانیتِ موجود در خودتان را، به طور صحیح شناسأیی نکنید، شما ممکن است نسبت به کس یا کسانی که هیچ تقصیری در بوجود آمدنِ عصبانیت در شما نداشته اند، کینه بورزید و خصومت نشان دهید.
برای مثال، اشخاصی که توسطِ یکی از والدین خود مورد سؤ استفاده قرار گرفته اند، از تمام متصدیانِ امورِ زندگی خود، دلخور و عصبانی هستند.
۳ – مصمم شوید تا با عصبانیتِ موجود در خود، هر چه زودتر برخورد کنید!
کلام خدا در افسسیان ۴: ۲۶ – ۲۷ به ما میگوید: ۲۶ اگر عصبانی شدید نگذارید خشمتان، شما را به گناه بکشاند و یا تا غروب آفتاب باقی بماند. ۲۷ به ابلیس فرصت ندهید. آمین!
عزیزان، شیطان بسیار مایل است تا شما احساساتِ منفی و خطرناک را در خود محفوظ نگاه داشته، و دائماً بر روی آنها تمرکز داشته باشید و بگذارید این احساسات در درونتان رشد کنند.
اما خداوند میخواهد که ما هر چه سریعتر، با عصبانیتِ درون خود برخوردی صحیح و قاطع داشته باشیم.
در بعضی شرایطِ فوق العاده دردناک و پیچیده، مثلاً زمانی که یک رانندهٔ مست دختر یا پسرِ شما را در حادثهٔ رانندگی به قتل میرساند، شما قادر نخواهید بود که عصبانیتِ بوجود آمدهٔ ناشی از مرگِ فرزندتان را، قبل از غروب آفتاب کنار بگذارید.
اما خداوند میخواهد که شما، از وجودِ عصبانیتِ بوجود آمده در خود آگاه بوده – آن را به وی اعتراف نموده و همچنان تصمیم جدی بگیرید تا در صددِ بر طرف نمودنِ آن عصبانیت باشید.
شما نباید هیچ نوع عصبانیتی را به عنوانِ واکنشِ طبیعیِ خود محسوب نموده، و اجازه دهید تا آن عصبانیت، قسمتی از زندگی شما گردد.
۴ – گناه نورزید!
عزیزان، این امکان پذیر هست که ما عصبانی بشویم، ولی گناه نورزیم.
چرا؟ چون که کلام خدا در افسسیان ۴: ۲۶ این را میگوید. ۲۶ اگر عصبانی شدید نگذارید خشمتان، شما را به گناه بکشاند و یا تا غروب آفتاب باقی بماند.
در واقع، گاهی احساسِ عصبانیت، وقتی به طور صحیح با آن برخورد شود، میتواند اشتباهی را تصحیح کند.
برای مثال، در کلامِ خدا، در انجیل متی ۲۱: ۱۳ – ۱۴ میخوانیم که عیسی مسیح، از رفتارِ صرافان و کبوتر فروشان در خانهٔ خدا خشمگین شد. ۱۳ و ایشان را گفت: «مکتوب است که خانه من خانه دعا نامیده میشود. لیکن شما مغاره دزدانش ساختهاید.» ۱۴ و کوران و شلان در هیکل، نزد او آمدند و ایشان را شفا بخشید.
عیسی مسیح همچنین از فریسیان نیز که برای ماندن در مسندِ قدرت، قوانین و مقررات دشوار دینیِ من در آوردی خودشان را بر مردم تحمیل مینمودند، عصبانی شد.
انجیل متی۲۳: ۱۳ – ۳۳ و انجیل مرقس ۳: ۲ – ۵
عزیزان، عیسی مسیح، مخصوصاّ در یک زمانِ خاصی، کاملاً حق داشت که از کسانی عصبانی باشد.
زمانی که او را بدونِ ارتکابِ هیچ گناهی، بدان طرزِ فجیع مصلوب نمودند.
اما عیسی مسیح در آن زمان هم بر عصبانیتِ خود غالب آمده و ستم کنندگانِ به خود را بخشید.
۵ – برای چند لحظه درنگ کنید!
وقتی متوجه میشوید که دارید عصبانی میشوید، در فکر خود یک علامتِ “توقف کامل” یا “ایست” را مجسم کنید.
تصمیم قاطعانه بگیرید که واکنش تندی از خود نشان ندهید؛ چرا که واکنش اولِ شما بدونِ توقف کامل یا درنگ، به احتمالِ زیاد اشتباه خواهد بود.
به کسی که شما را عصبانی کرده، فرصت بدهید تا حرف خودش را بزند.
با کمی درنگ و کمک از روح القدس و شنیدنِ حرفهای طرف مقابلتان، آنگاه قادر خواهید شد تا واکنشِ صحیح و خداپسندانهای انجام دهید.
در صورت فروتن شدن و خواستِ شما از روح القدس، او به شما قدرتِ تحمل و حکمتِ شناختِ این که چرا طرف مقابلتان عصبانی است را خواهد داد.
عزیزان، کلام خدا در یعقوب ۱: ۱۹ نصیحتِ مفیدی برای ما در اینگونه شرایط دارد – در این قسمت از کلامِ خدا میخوانیم: ۱۹ بنابراین ای دوستان عزیز من، این را بدانید که هر کس باید زود بشنود، دیر جواب دهد و دیر عصبانی شود،
۶ – شرایطی که سعی در عصبانی نمودن شما دارند را مشخص و با دقت و صبر، تجزیه و تحلیل کنید!
برای ما کمک بزرگی خواهد بود، تا بفهمیم چرا دیگران از ما عصبانی هستند.
آیا کسی آنها را اذیّت نموده و موردِ آزار قرار داده؟ آیا آنها به دلیلی کلافه و سر در گم هستند؟
آیا آنها اعتمادِ به نفس کمیِ دارند و به همین جهت احساسِ خطر میکنند؟ آیا آنها حسود هستند؟
ما میتوانیم با پرسیدن سوالاتی از این قبیل و سعی در یافتنِ پاسخ برای آنها، احساساتِ خودمان را هم تجزیه و تحلیل کنیم.
۷ – با موردی که سعی در عصبانی نمودن شما دارد برخوردِ قاطع و منطقی داشته باشید!
کلام خدا در امثال ۳۰: ۳۳ به ما میگوید: ۳۳ همچنان که از زدن شیر کره به دست میآید و از ضربه زدن به بینی خون جاری میشود، از برانگیختن خشم نیز نزاع برپا میگردد.
بنا بر این، با فشارِ عصبانیت، نزاع و ستیزه جویی بدست میآید.
وقتی عصبانیت و ستیزه جویی ما مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار نگیرد و ما با آن برخوردی قاطعانه و منطقی نداشته باشیم، پس از مدتی مبدل به تلخی و کینه در درونمان میگردد.
بنا بر این، اگر نمی توانید بلافاصله عصبانیت را کاملاً از خود دور سازید، لااقل متعهد شوید تا هر چه زودتر آن را از خود دور سازید.
۸ – بروز عصبانیتِ در خود!
بعضی از روان شناسان معتقدند که، آشکار سازی عصبانیت به طور آزاد و دلخوه، حتی اگر به صدمه و زیانِ دیگران پایان پذیرد، سلامت بخش تر از نگاه داری عصبانیت در خود میباشد.
ولی ما ایمانداران به عیسی مسیح، استانداردی با ارزش و خدا پسندانه داریم.
ما میبایستی در تمامی شرایط، بسیار مراقب این مهم باشیم که، کلماتِ خارج شده از دهان ما، چه تاثیری بر دیگران خواهند گذارد.
عزیزان، ما ایمانداران به عیسی مسیح، باید عصبانیتِ خود را، فقط در حضور پدر آسمانیمان بروز داده و آشکار گردانیم!
باید به هنگام عصبانیت، در محیطی تنها با خدا، بر روی زانوهایمان رفته و صادقانه به او بگویم که دقیقا چه احساسی در ما هست.
در آن صورت است که خداوند، در قلب ما کار میکند، و ما را به سوی بخششِ کسانی که موجب عصبانیت ما شده اند هدایت میفرماید.
۹ – عصبانیت را از خود دور سازید!
کلام خدا در افسسیان ۴: ۳۱ به ما میگوید: ۳۱ از این پس دیگر هیچ نوع بغض و غیظ و خشم و داد و فریاد و دشنام و نفرت را در میان خود راه ندهید.
عزیزان، ما ایمانداران به عیسی مسیح، خدای فیض، رحمت و محبت، میبایستی برای جلال نام او و برخورداری از روابطی سالم با دیگران و زیستن در آرامش – از خواستههای او از ما اطاعت کنیم!
کلام خدا در کولسیان ۳: ۱۲- ۱۴ به ما میگوید: ۱۲ پس شما که برگزیدگان مقدّس و محبوب خدا هستید، خود را به دلسوزی، مهربانی، فروتنی، ملایمت و بردباری ملبس سازید. ۱۳ متحمل یکدیگر شوید. اگر از دیگران شکوه و شکایتی دارید یکدیگر را عفو کنید و چنانکه خداوند شما را بخشیده است شما نیز یکدیگر را ببخشید. ۱۴ به همۀ اینها محبت را اضافه کنید، زیرا محبت همه چیز را به هم میپیوندد و تکمیل میکند.
ما با کمک روح القدس، حتماً قادر به انجام آنچه که خداوند ما را به انجام آن فرا میخواند، خواهیم بود!
۱۰ – عصبانیت خود را با اقداماتِ مفید معاوضه کنید!
عزیزان، انرژی زیادی که عصبانیت در شما بوجود آورده است را، در راه انجام کارهای مفید به کار برید.
مثلاً، ماشین خودتان را بشوئید، اتاق خودتان را تمیز کنید، ورزش کنید و از این قبیل اقدامات.
۱۱ – از تکرارِ واکنش منفی به هنگام عصبانیت خوداری کنید!
شاید ما نتوانیم همیشه از عصبانی شدن در امان باشیم، ولی میتوانیم واکنش خودمان را در روبروی با آن تعیین کنیم.
شاید برای ما بسیار مفید باشد اگر از قبل، بدانیم که به هنگام عصبانیت باید چگونه رفتاری داشته باشیم.
پس بیأیید از همین لحظه سعی کنیم تا برای غلبه بر عصبانیت، بیشتر شنونده باشیم تا گوینده، و همچنین، آهسته در عصبانی شدن.
۱۲ – از اشخاص عصبانی مزاج دوری کنید!
کلام خدا در امثال ۲۲: ۲۴ به ما میگوید: ۲۴ با اشخاص تندخو که زود خشمگین میشوند معاشرت نکن،
عزیزان، اطاعت از این امرِ خداوند، میتواند ما را از بسیاری از دردهای معاشرت با اشخاصِ عصبانی مزاج محفوظ دارد .مراقب همنشینان خودمان باشیم.
خلاصه:
جامعه هایی که امروزه ما در آنها زندگی میکنیم، مملوِ از بی عدالتی، ستم و بی انصافی هستند.
هر روز مردم توی جادهها حقِ ما را پایمال میکنند؛ یا کسانی را که به آنها اعتماد نموده بودیم، به ما نارو میزنند، و غیره.
بنا بر این، غیر ممکن است که ما هر روزه، با عواملی که میتوانند به طرقی موجبِ عصبانیتِ ما بشوند، برخورد نداشته باشیم.
ولی باید این مهم را به یاد داشته باشیم که، ما قادر خواهیم بود تا با کمکِ روح القدس، واکنشی صحیح در مقابلِ عصبانیت نشان دهیم تا موجبِ جلال نام خداوندمان گردد.
ما ایمانداران به عیسی مسیح، وقتی با اطاعت از روح القدس، مطابقِ خواست او با عواملِ عصبانیت کنندهٔ خود برخورد کنیم، در آن صورت قادر خواهیم بود تا حتی از آن لحظاتِ ناخوشایند – هم برای برکتِ خود و هم برای جلال نام خداوند استفاده کنیم.
دوست عزیز من، اگر در این لحظه شما خود را انسانی عصبانی مزاج میشناسید، دیگر حتی لحظهای را بدونِ برخورد صحیح با کمکِ روح القدس با عصبانیتِ خود هدر ندهید.
عصبانیت و احساسات خطر ناک و ناخوشایند موجود در خود را، صادقانه و تماماً به خداوند اعتراف کنید.
از خداوندِ قادر مطلقِ مهربان، پدر آسمانی دلسوزتان، درخواست کنید تا به شما، در دفع تمامی احساسات خطرناکی که در وجود شما انباشته شده اند کمک کند.
خداوند، حتماً این درخواستِ شما را از او، جواب خواهد داد!
بعد از رهأیی کامل از عصبانیت و احساساتِ منفی درونتان است که، قادر خواهید شد، تا مزهٔ آزادی واقعی، آرامش واقعی و قدرتِ عملکردِ روح القدس در خود را تجربه کنید.
جلال بر نام عیسی مسیح و آرامش الهی او همواره با شما.
کوروش باقری