دوستان، فرمان برداری از خدا، یکی از خصوصیات والای هر ایماندار در روح است.

به طور کلی، با مطالعهٔ زندگی ابراهیم در کلام خدا، از اولین لحظه‌ برخوردش با خدا تا زمان فوتش، در می‌‌یابیم که چگونه، “فرمان برداری ابراهیم از خدا”، ایمان واقعی او را ترسیم می‌‌نمود.

در این مطالعهٔ کوتاه، به شناخت چهار عاملی که به ما در فرمان برداری از خدا کمک می‌‌کنند می‌‌پردازم.

۱ – همهٔ فرمان برداری ها، “از ایمان به حاکمیت و اقتدارِ مطلق خداوند” شروع می‌‌شوند!

اگر ما نتوانیم به حاکمیت و اقتدار مطلق خداوند بر تمامی این هستی ایمان و اعتماد داشته باشیم، قادر نخواهیم بود تا فرمان بردار بی‌ چون و چرایی برای وی باشیم.

ابراهیم، رابطهٔ شخصی خود با خدا را بر این پایه بنا نهاده بود که، “خدا هر آنچه را که قول داده – حتماً انجام خواهد داد!”

رومیان ۴: ۲۰ – ۲۱
۲۰- بلی ، او هیچگاه شک ننمود. او به خدا ایمان داشت و ایمانش روزبروز قوی تر می شد، و حتی قبل از اینکه خدا به وعده اش عمل کند، او را سپاس می گفت ،
۲۱- زیرا یقین داشت که خدا قادر است به همه وعده های خود عمل کند.آمین.

عزیزان، تا ما کلام خدا را مطالعه ننموده و در آن‌ تعمق نکنیم، هرگز نخواهیم آموخت چگونه به او اعتماد کنیم.

کلام خدا در رومیان ۱۰: ۱۷می‌‌فرماید:
۱۷- پس ایمان از شنیدن پیام پدید می آید و پیام ما کلام مسیح است. آمین.

۲ – دوّمین عاملی که به ما در فرمان برداری از خدا کمک می‌‌کند، “صبر برای زمان منتخب و مناسب اوست!”

لطفاً دقت بفرمایید . خدا بسیار متوجهٔ زمان هست!

منظور من فقط ثانیه و دقیقه‌ها نیستند؛ بلکه،خداوند بسیار حساس و مراقبِ اعمال ما -مناسب و مطابق با زمان و برنامه‌های خودش می‌‌باشد.

در سراسر کلام خدا، می‌‌خوانیم که چگونه او “در زمان رسیده ای” که خود بر گزیده است عمل می‌‌کند.

برای مثال در غلاطیان ۴: ۴می‌‌خوانیم که:
۴- اما وقتی زمان معین فرا رسید خدا فرزند خود را که از یک زن و در قید شریعت متولد شده بود فرستاد. آمین

به عبارتی دیگر، “خدا هرگز نه دیر دست به اقدامی می‌‌زند و نه زودتر از بهترین زمان ممکن.”

۳ – سومین عاملی که به ما در فرمان برداری از خداوند کمک می‌‌کند این است که؛سعی نکنیم چون و چراهای خواسته‌های خداوند از ما را، با درایت و شعور محدود انسانی خودمان کاملاً بفهمیم!”

گاهی خواسته‌های خداوند از ما با درایت و شعور انسانی ما قابل درک نیستند و حتی مضحک و بی‌ فایده به نظر می‌‌رسند.

مثل زمانی که عیسی مسیح از شاگردانش خواست تا طور ماهیگیری خودشان را به طرف راست قایق بیندازند.

انجیل یوحنا ۲۱: ۵ – ۱۱

مثال دیگر- خدا به ابراهیم فرمود که او پسری خواهد داشت که که از او تمامی انسانها برکت خواهند یافت.

به این وجود، خداوند اجازه داد تا ابراهیم امتحان خود را در فرمان برداری از خود با موفقیت به پایان برد.

امتحان ابراهیم این بود که وی می‌‌بایستی پسر عزیز خود اسحاق را به فرمان خدا قربانی می‌‌کرد.

وقتی خدا – قلب فرمان بردار ابراهیم- را دید، خودش برای وی قربانی دیگری را که یک قوچ بود فراهم نمود.

۴ – چهارمین عاملی که به ما در فرمان برداری از خداوند کمک می‌‌کند این است که؛ “در فرمان برداری از خداوند درنگ نکنیم!”

دوست من، اگر شما اشتیاق اطاعت نمودن از خداوند را در قلب خود داشته باشید، هرگز در اطاعت از او درنگ نخواهید کرد.

بسیاری از اوقات در فرمان برداری از خداوند درنگ می‌‌کنیم چرا که از نتیجهٔ اطاعت خود می‌‌ترسیم.

عزیزان، خداوند هرگز خواسته‌ای را خارج از ارادهٔ الهی خود برای برکت ما و دیگران و نهایتاً جلال نامش از ما نخواهد داشت.

بنا بر این، تنها عکس العمل صحیح ما این است که از فرمان خدا- بی درنگ- فرمان برداری کنیم.

بعد از آن، این مسؤلیت خود خداوند است که وظیفه شناسی و اطاعت ما را از خود به نتیجهٔ دلخواهش برساند.

و می‌‌توانیم کاملاً مطمئن باشیم که خداوند حتماً ما را برکت خواهد داد!

دوست عزیز من، فرمان برداری از خداوند عاقلانه‌ترین روش زندگی هر فرزند خواندهٔ اوست.

از خود سوال کنید، “آیا زندگی من در چار چوب ارادهٔ پدر آسمانیم و اطاعت از او سپری می‌‌شود؟”

فیض و آرامش عیسی مسیح با شما باشد.

کوروش باقری

Amen

bar Article #300 www.radioaramesh.org نویسنده: کورش باقری