انجیل لوقا ۱: ۶۸ – ۷۵
۶۸ ”خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد، زیرا به یاری قوم خود شتافته و ایشان را رهایی بخشیده است . ۶۹ او بزودی برای ما نجات دهنده ای قدرتمند از نسل داود خواهد فرستاد؛ ۷۰ چنانکه از گذشته های دور، از زبان انبیای مقدس خود وعده می داد
۷۱ که شخصی را خواهد فرستاد تا ما را از چنگ دشمنانمان و از دست همه آنانی که از ما نفرت دارند، رهایی بخشد. ۷۲ ”خداوند نسبت به نیاکان ما، رحیم و مهربان بوده است . ۷۳ بلی ، او عهد و پیمان مقدسی را که با ابراهیم بست ، از یاد نبرده ۷۴ و این افتخار را نصیب ما کرده که از دست دشمنانمان رهایی یابیم و بدون ترس و واهمه از آنان ، او را عبادت نماییم ۷۵ و تمام روزهای عمر خود را در حضور او با پاکی و عدالت بگذرانیم .
دوستان، کلام خدا بین دو نوع ترس تمایز قأئل گردیده.
یکی ترس بجا، صحیح و سازنده و دیگری، ترس غلط، کاذب و مخرب.
نمونه‌ای از یک ترس صحیح و به جا این است که، ما نباید دستمان را در شعلهٔ آتشی فروزان فرو بریم.
این یک ترس صحیح بجا، قابل دید و ملموسی برای ماست.
نمونهٔ دیگری از ترس صحیح، به جا و سازنده را کلام خدا به ما معرفی می‌‌فرمایدو آن ترس از خداست.
عزیزان، این ترس نه به معنای همواره در بیم و وحشت و هراس از خدا به سر بردن، بلکه ترس از ابهت خدا.
به عبارتی دیگر، ترسی توام با احترام و تکریم عالی نسبت به خداوند.
ما زمانی می‌‌توانیم به معنای واقعی ترس از خداوند را درک نموده و آن را تجربه کنیم که، درک و دانش صحیحی از ماهیت، شخصیّت و چگونگی عملکرد او داشته باشیم.
شناخت صحیح از ماهیت و شخصیّت واقعی خداوند، ما را در هیبت اغراق انگیز وی باقی نگاه خواهد داشت.
دوستان، ترس از خداوند که ترسی صحیح، به جا و سالمی برای ما می‌‌باشد، پس از کمک به ما در درک صحیحی از شخصیت او، همچنین ما را در مسیر یک زندگی خدا پسندانه که موجب جلال نام او می‌‌باشد نیز استوار نگاه می‌‌دارد.
اما ترس بی جا و کاذب، موجب بوجود آمدن نگرانی، تشویش و بی قراری در ما می‌‌گردد و نهایتاً ما همواره در خود احساس خطر می‌‌کنیم.
اینگونه احساس ترس داشتن و یا خود را در معرض خطر احساس نمودن، می‌‌تواند منابع گوناگونی داشته باشد.
مثلاً شاید این ترس از زمان کودکی در ما بوجود آمده و یا از شنیدن تهدید افرادی که بر ما تسلط داشته اند در ما ماقی مانده است.
عزیزان، اگر این احساس ترس و آزرده خاطر بودن در ما باقی بماند، در افکار ما ریشه خواهد دوانید و به تصمیم گیری‌های ما جهت خواهد داد، جهتی غلط و مخرب.
بنا بر این، باید بسیار مراقب باشیم و بدانیم که آیا تصمیمات ما از احساسات تشویش و ترس‌های ما دستور می‌‌گیرند یا، از روح آرام و سالم ما.
گاهی هم قوه تخیّل ما می‌‌تواند منبع تولید ترس برای ما باشد.
اجازه بدهید تا این را کمی بیشتر توضیح بدهم.
قوهٔ تخیّل منفی ما می‌‌تواند به ما بگوید، “اگر این عمل را انجام دادی و اشتباهی بوجود آمد چی؟”
یا، “اگر این عمل را انجام دادی و نتیجه آنی نباشد که می‌‌خواستی چی؟”
دوستان، اینگونه ترس‌ها می‌‌تواند مانع رسیدن ما به بهترین‌های خداوند برایمان در زندگی بگردند.
گاهی خداوند از ما انتظار دارد تا برای جلال نام او – و اجرای اهداف مقدسش در زندگیمان، از ترس‌هایمان عبور کنیم.
خداوند هرگز از ما خواسته‌ای را ندارد که خود او هر چه را برای به انجام رسانیدن آن لازم باشد برایمان مهیا نفرموده باشد.
بنا بر این، ما نباید در زیستن در جهت خواست خداوند و اجرای اوامر او هیچ گونه ترسی داشته باشیم.
دوستان، کلام خدا به روشنی به ما می‌‌گوید که ترس از طرف خدا نیست.
در ۲تیموتأس ۱: ۷ می‌‌خوانیم که: ۷ زیرا آن روحی که خدا به ما داده است ، در ما ترس بوجود نمی آورد، بلکه ما را سرشار از محبت و قدرت می سازد و ما را یاری می دهد تا بتوانیم خود را تحت انضباط قرار دهیم .
اجازه بدهید تا خداوند شما را از دنیای ترسناکتان نجات داده و به آزادی و آرامش در نزد عیسی مسیح برساند.
در اعتماد و اطمینان کامل به عیسی مسیح است که ترس‌های ما از بین می‌‌روند و به جای آنها، آرامش الهی جایگزین می‌‌گردد.
چرا که او قادر مطلق – دانای مطلق و همیشه در همه جأ حاضری است کههر لحظه با ماست!
او ما را در محافظت پدرانهٔ خود دارد و برای قادر شدن در اجرای خواستش در زندگیمان حتماً برایمان مهیا خواهد فرمود.
اطمینان و اعتماد به این حقیقت هر گونه ترس را از میان بر می‌‌دارد.
دوست من، تمام ترس‌های خود را همین لحظه به خدای قادر مطلق بسپار و در ایمان به عیسی مسیح در آرامش وی زندگی کن.
آمین.
کوروش باقری